Excelsior-Cema/DVZ 8 - 12

In de tweede wedstrijd van het nieuwe jaar treedt het eerste team aan tegen het Bossche Heijmans Excelsior. De wedstrijd tussen twee gelijkwaardige teams, waarbij de thuisploeg boogt op een licht hogere gemiddelde rating, start spannend, blijft spannend maar hoe verder de wedstrijd vordert, des te meer lijkt het erop dat de Geleense bezoekers aan het langste eind gaan trekken. De Geleense stuntploeg beschikt over de topscorer van de competitie en de wereldkampioen bij de junioren, en dat geeft uiteindelijk de doorslag. Met een 8-12 uitoverwinning wordt Limburg weer opgezocht, met als eindconclusie dat de tweede plek in de rangschikking verstevigd is. Een prestatie om trots op te zijn.

Zaterdagochtend is het buiten koud, en de verzamelplaats voor ons clublokaal flink besneeuwd. Binnen zitten enkele zieken. Mede door deze twee voorwaarden heeft een dag eerder de tegenstander van het tweede team gevraagd om de wedstrijd te verplaatsen. Wij kunnen ons daarin vinden, en we zijn niet in de positie om moeilijk te doen. Eén van de zieken is onze voorzitter Dieter van Gortel, die wel nog onze opstelling en aanverwante zaken organiseert voor vandaag. De vertrektijd van 10:30 is wel wat scherp aangesneden, aangezien de trip naar Den Bosch een uur en een kwartier beslaat. Wellicht mede dankzij de sneeuwval is niet iedereen op het afgesproken tijdstip aanwezig, maar nadat de Maertzdorf-mobiel, met daarin Wiel Maertzdorf die Dieter vervangt, ook in Geleen is gearriveerd kunnen we koers zetten naar de stad van Sint Jan en Bossche bollen. De auto van Martijn geeft 11:56 als aankomsttijd, maar Martijn weet daar op de keurig sneeuwvrijgemaakte wegen 11:45 van te maken zodra het voertuig aankomt bij speelzaal ‘De Biechten’. Wellicht heeft een en ander te maken met de aanwezigheid van Verstappen in de auto. De Maertzdorf-mobiel arriveert luttele seconden nadat de openingstoespraak is begonnen.

Nu we toch de speelzaal benoemd hebben, moet vermeld worden dat we in wellicht de beste speelzaal die ik ken aanwezig waren. De ruime speelzaal, uitgebreide bar, voldoende parkeergelegenheid mét laadpalen en prima organisatie dragen daar aan bij. Terwijl tegenstander Andrew Tjon A Ong nog wat boeken slijt aan voorbijgangers die hun kennis willen bijspijkeren houdt Pieter Wijn de openingstoespraak. Hierin wordt vooral het belang van onze tegenstanders, die met een tegenvallende score tegen de degradatiezone aanhikken, belicht. Er is echter nog een belang, en dat is het onze. Ondanks dat wij, op basis van gemiddelde rating, ons zouden moeten focussen rond plek 7, bevinden we ons op plek 2. Een prestatie van formaat welke – gelukkig – dit seizoen niet aan promotie-gevolgen gebonden is. Omdat de KNDB de klassen gaat terugbrengen van twaalf naar tien teams, maakt alleen de kampioen van de Hoofdklasse kans op promotie, maar zij moeten daarvoor dan zélfs een play-off duel van een Ereklasser winnen. Ondanks dat wij de koploper De Waarddammers nog gaan treffen over vier weken, lijkt die positie met een verschil van drie punten uit zicht. Derhalve is de huidige tweede plek een mooi doel om voor te strijden.

De mannen die het vandaag moeten gaan doen zitten inmiddels tegenover elkaar, en daar rollen opvallend veel gelijkwaardige paringen uit. Het zal derhalve een spannende middag worden, waarbij de druk dus meer bij de thuisploeg ligt. Hoe lekker is het dan dat je in je eigen ploeg beschikt over Adiatu Ibrahim. We moeten daarbij uitlichten dat Adiatu dit seizoen één remise speelde en al zijn overige partijen wist te winnen. Daarmee ben je natuurlijk topscorer in de Hoofdklasse, sterker nog: van beide Hoofdklassen samengevoegd. Vandaag zit Adiatu tegenover Mari van Ballegooijen, toch één van de betere tegenstanders van vandaag. Qua rating ontlopen beide spelers elkaar niet veel. In de partij die een klassiek spelbeeld kent, tovert van Ballegooijen op de 27e zet ineens een opmerkelijke zet uit zijn hoge hoed waarna vrij vlot beide spelers zich naar het onheilspellende Kerkhofveld begeven. Nadat Adiatu op de 34e zet even wat onzorgvuldig is, raakt zijn tegenstander het spoor kwijt. In plaats van zijn positie te herorganiseren met voordeel, blijft van Ballegooijen riskant spelen. Beide spelers zijn niet op hun best in het vervolg, maar op het moment dat Adiatu de witte schijf op het kerkhofveld in de kettingstelling kan nemen, lijkt het pleit beslecht. Focus scheidt Adiatu van opnieuw drie punten, en die focus raakt hij dan ook niet kwijt. Opnieuw een overwinning voor onze man uit Brussel, en een fijne vlotte voorsprong voor de uitploeg, 0-2.

Op bord twee treft Martijn in Pieter Wijn een tegenstander die had besloten vandaag niet veel te ondernemen. Na een niet heel bijzondere opening worden er wel enkele omsingelende bewegingen gemaakt, en er worden diverse combinaties in de stand gevlochten, maar Wijn besluit geen risico te nemen en uiteindelijk ver achteruit te ruilen. Hierdoor komt hij wel wat in de verdrukking, maar zwakke plekken kent de verdediging niet. Na een kleine vijftig zetten, waarin heel weinig gebeurt, wordt de vrede getekend en daarmee komt de tussenstand op 1-3.
Clemens Crucius speelt het hele seizoen al prima, en heeft vandaag in René van Oosterhout een ervaren tegenstander op Hoofdklasse niveau. Zoals we van Clemens gewend zijn speelt hij ook vandaag weer op de aanval, al oogt de aanval vandaag enigszins instabiel. Het zorgt voor veel aanknopingspunten voor de speler van de thuisploeg, maar deze maakt daar onvoldoende gebruik van. Zeker op de 34e zet lijkt de witte positie penibel, maar in tegenstelling tot Bossche beweringen op Toernooibase is de positie niet gewonnen voor van Oosterhout. In het vervolg blijft Clemens koel, en hoezeer zijn tegenstander ook dreigt, de kunst van het niets doen wordt door Clemens beheerst en de vrede wordt getekend zodra ook Clemens’ tegenstander ziet dat er geen winstpoging mogelijk is. Wederom een prima gelijkspelletje voor onze Keulenaar, 2-4.

Met deze tussenstand breekt een rommelige periode in de wedstrijd aan, waarbij de einduitslag niet te voorspellen lijkt. In de eerstvolgende drie resultaten gebeuren gekke dingen op de borden. Te beginnen bij André Maertzdorf. De normaal zo degelijke André is vandaag niet in goeden doen, en overschat zijn positie op het moment dat hij denkt dat de sterkste voortzetting van zijn tegenstander verhinderd is vanwege een Bomzet. De betreffende Bomzet blijkt echter vergiftigd en daarmee raakt André tegen de sterke Frank Teer enorm in de verdrukking. Toch is de positie op dat moment nog niet reddeloos, op de 30e zet namelijk kan wit zonder gevaar de verre zwarte voorpost aanvallen, waarna de witte rechter vleugel wat minder in het gedrang zal komen. Echter is ook die gemist mogelijkheid niet fataal. Sterker zelfs, tegenstander Teer biedt niet het sterkste tegenspel. Hoewel de positie van André optisch niet deugt, is deze technisch nog wel speelbaar. Doorslaggevend is echter de paniek om dit optisch nadeel op te lossen waarbij een twee om twee doorbraak wordt overzien. Door deze blunder is de stand op slag verloren en moet André de hand reiken, hiermee komt de stand op 4-4.
Cadeautjes uitdelen kan men echter ook aan Bossche zijde. De partij van Ewa tegen Adri Vermeulen wordt vanuit beider zijdes enorm spannend opgezet met een theoretische Roozenburg-opstelling. De situatie op het bord is de gehele middag spannend en kost beide spelers dientengevolge veel tijd. Omdat barsten of buiten voor Vermeulen geen optie is, kiest hij voor een afwikkeling met een open stand tot gevolg, ook omdat de omsingeling van Ewa er steeds beter uit begint te zien. Nadat er van alles van het bord wordt geslagen, telt Vermeulen rijkelijk laat de schijven op het bord en concludeert dat hij er eentje minder heeft dan Ewa. Daar lijkt iets misgegaan, en dat klopt. De afwikkeling is namelijk een afwikkeling waarbij zwart meer materiaal inlevert dan dat hij terugpakt. Zodoende mag Ewa gaan bedenken hoe ze met een schijf voordeel de partij afmaakt, maar dat blijkt niet nodig. Vermeulen geeft direct op en dus staat de uitploeg plotsklaps weer op voorsprong, 4-6.

De derde partij waarin sprake is van een cadeautje, is die tussen Bert Verton en Ad de Hoon. Bert lijkt prima uit de bekende Keller-opening te komen, waarin hij als aanvallende partij eigenlijke nergens bang voor hoeft te zijn. Zijn tegenstander besluit daarom maar eens te bekijken of het voortdurend aanvallen van Berts voorpost ergens toe zal leiden, en dat doet het zowaar. Op het moment dat de Hoon met zijn laatste aanvaller op de voorpost van Bert af stormt, ontstaat er lichte paniek. Het verdedigen van de voorpost lijkt te lijden tot een onafweerbare dreiging vanuit wit, maar de angst hiervoor zou ongegrond zijn. Helaas kan wit in de partijvariant een doorbraak forceren die later zal leiden tot schijfwinst. Gewoon verdedigen had niet tot problemen geleid. In het vervolg blijft Bert kansloos, en zodra het in de speelzaal wat begint te schemeren en de thuisploeg de lichtknoppen gevonden heeft trekt Bert de conclusie, “Ik wist niet dat ik zo slecht stond…” en geeft op. De wedstrijd daarmee weer in evenwicht, 6-6.

Een korte inventarisatie op de overige borden moet ongetwijfeld geruststellend gewerkt hebben. Danylo, Patrick, Joop en Wiel spelen nog, en allen beschikken over een gunstige positie, maar winst is nog wel even werken. Het zal toch wel iemand lukken? Bij Joop was de kans op winst het kleinst, en zal het er uiteindelijk ook niet van komen. Wel beschikt Joop de gehele partij over de leiding, en het is Joop die bepaalt wat er gebeurt op het bord. Tegenstander Entken moet volgen. De stand blijft echter overzichtelijk zonder werkelijke spanningen en winst komt niet in zicht. Nadat de vrede getekend is, en het scorebord naar 7-7 springt breekt het Geleense ‘finest hour’ aan.

Op het eerste bord zit namelijk onze Danylo te spelen tegen de speciaal voor deze wedstrijd ingevlogen dameswereldkampioene Viktoriya Motrichko. Twee wereldkampioenen tegen elkaar dus. Het duel is absoluut het terugkijken waard want beide spelers laten zien voor de winst te willen spelen. Hierbij neemt de dameswereldkampioene wellicht net wat teveel risico want langzaam maar zeker wordt de positie van Danylo steeds beter. Heel mooi om te zien is hoe Danylo met enkele minuten op de klok in een hele goede stelling snel, zelfverzekerd en gefocust steeds de beste zet aflevert. Eén en ander toont aan dat we hier te maken hebben met een enorm talent. Vanaf de 40e zet verkrijgt Danylo steeds meer voordeel, en tien zetten later is de partij afgelopen. Voor de terugweg zal Motrichko geen koffers hoeven inchecken, want de punten blijven achter bij Danylo. Een uitmuntende overwinning voor onze benjamin die met de week beter lijkt te gaan spelen. De voorsprong terug naar Geleen, en met de 7-9 tussenstand is duidelijk dat het onmogelijk wordt deze wedstrijd niet te winnen.
De reden daarvan zit hem in de partij van Patrick. Patrick speelt een prima wedstrijd tegen Andrew Tjon A Ong, en maakt optimaal gebruik van de niet ideaal ingerichte korte vleugel van de witspeler. Op de 42e zet heeft Tjon a Ong de keuze uit een tweetal afwikkelingen, en kiest verkeerd. Het levert Patrick een verre voorpost op, welke echter enorm sterk is. Als de stand al niet verloren was, kiest Tjon A Ong vervolgens ook niet de meest kansrijke weg naar een punt. Patrick blijft heel rustig en maakt in het vervolg waarin zijn tegenstander lang teleurgesteld doorspeelt geen fout meer. Daarmee wordt niet alleen een topprestatie afgeleverd door Patrick, maar worden ook de twee wedstrijdpunten definitief binnengehaald, met de 7-11 stand op het bord kan er niks meer misgaan.

Op bord tien is Wiel Maertzdorf al de gehele dag zijn tegenstander Riupassa het leven zuur aan het maken. Al vanaf de opening wordt de weerstand van Riupassa getest, hetgeen er voor zorgt dat de speler van de thuisclub met zijn rug tegen de muur komt te staan. Een dik compliment voor Wiel, die pas vrijdagnamiddag hoorde dat hij met het eerste team mee kon. Naarmate de middag vordert en Riupassa steeds meer tijd moet steken in het verdedigen van de stelling, des te minder twijfel er bij de teamgenoten van Wiel is dat de overwinning wel zal komen. Dat blijkt evenwel minder makkelijk dan gedacht, want ook Riupassa laat zich niet zomaar opknopen. Op de vijftigste zet kiest Wiel niet voor de meest kansrijke voortzetting, dat was 38-33 in plaats van 50-44, en Riupassa komt met de schrik vrij. Met kunst en vliegwerk komt de zwartspeler tot een puntendeling, en dat is enigszins teleurstellend vanuit het perspectief van Wiel, die echt een prima partij afleverde.

Met de 8-12 uitoverwinning op het sterker geachte Excelsior wordt zodoende wederom een keurig resultaat neergezet, en mag het team blijven genieten van de tweede plek. In jubelstemming wordt de thuisreis ingezet, en in de auto van Martijn komen enkele ludieke overwinningsliederen uit de speakers. Niet alleen om de overwinning te vieren, niet alleen om de tweede plek te vieren, maar ook om de keurige individuele prestaties te vieren. We wijzen geen ‘man of the match’ aan, want met name de keurige prestaties van Adiatu, Danylo én Patrick verdienen allen evenveel lof.

Over twee weken wacht ons een thuiswedstrijd tegen het Haagse Hofstad, een ploeg in acute degradatienood. Wanneer onze collega’s van DIOS/Eureka zo vriendelijk zouden willen zijn te stunten tegen Waarddammers, wat zou er dan over vier weken kunnen gebeuren? Eén ding is zeker, een seizoen als deze: daar moet je van genieten.

Op verzoek van DC Tilburg/Eindhoven is de wedstrijd van het tweede team uitgesteld. De gasten wilden bij code geel liever niet naar Limburg komen. Zoals het er nu naar uitziet is de nieuwe wedstrijddatum zaterdag 27 februari.

Leden

Patrick Casaril
Clemens Crucius
Frans Goossens
Martijn van Gortel
Dieter van Gortel
Erwin Heunen
Martin van der Hout
Ton van Hove
Adiatu Ibrahim
Marcel Jannenga
Pierre Lacroix
Wiel Maertzdorf
Andre Maertzdorf
Rahael Martens
Paul Nitsch
Dre Peeters
Ewa Schalley
Ronald Schalley
Jan Schoenmakers
Bert Verton

Laatste foto's

Lid: Erwin Heunen

Kwam in zijn jeugd van Heerlen naar Geleen lid sinds 1998 en steeds in het eerste team