De eerste thuiswedstrijden van het seizoen 24/25 waren direct wedstrijden tussen de nummers een en twee van de hoofd en tweede klasse. Na twee heel goede ronden ging het echter deze middag in Geleen helemaal mis. Cema/DVZ 2 verloor volstrekt kansloos tegen het sterke EAD uit Asten en IJmuiden bleek te sterk voor een Geleense ploeg die ongewoon veel fouten lieten noteren. De 7-9 uitslag was dan ook een correcte afspiegeling van de verhoudingen op de borden.

Vooraf aan de wedstrijden mocht voorzitter Dieter van Gortel Paul Nitsch naar voren halen voor een uitzonderlijke prestatie. Sinds 1988 maakt Paul deel uit van de Geleense ploeg en in totaal heeft Paul inmiddels ruim 300 wedstrijden voor het eerste team in de KNDB competitie gespeeld en daarin heeft hij de prachtige score van 400 punten weten te behalen. Zeker ook gezien de vele jaren ereklasse is dit een zeer grootse prestatie waarmee hij bij onze vereniging met afstand de ranglijst aller tijden aanvoert. Paul was aangenaam verrast en ontving later ook nog felicitaties van onze hoofdsponsor Ron Aspenleiter van Cema Geleen. Komende week volgt er meer informatie over de ranglijsten aller tijden met veel mooie namen en opmerkelijke prestaties.

De topper Cema/De Vaste Zet – IJmuiden beloofde een heel spannende te worden. De gasten hadden al twee overwinningen en zijn misschien wel de grootste favoriet voor de titel. Helaas moest Bert Verton zich door familie omstandigheden afmelden. Martin van der Hout nam de zware opdracht op zich om Bert te vervangen. Verder ontbrak ook Andre Maertzdorf door vakantie voor hem speelde Ronald Schalley.

Nadat Martijn van Gortel en Kees Pippel de punten vreedzaam gedeeld hebben zorgt Patrick Casaril voor de eerste beslissing. Met een overtuigende zege laat Patrick zijn tegenstander volstrekt kansloos. Heel knap zeker ook gezien het ruim 20 minuten te laat arriveren vanwege vervoersproblemen die Adiatu ondervond. Niet veel later maakt Ivo de Jong voor IJmuiden gelijk. Clemens Crucius heeft goed tegenstand gegeven en technisch was de positie misschien wel remise maar een zetje beslist de partij plotseling 3-3.

Paul Nitsch en Martin van Dijk komen vervolgens ook tot remise en dat zonder dat er echte kansen zijn geweest voor beide spelers. De 4-4 tussenstand blijft dan wel even staan omdat op de andere borden flinke strijd geleverd wordt. Vanuit Geleens perspectief hopen we dan al op 8-8 wat een maximaal resultaat lijkt te kunnen worden.

Een echte tegenvaller is vervolgens de nederlaag van Ewa Schalley. De stand was wel lastig maar verlies was zeker niet nodig maar ook hier is een te simpel zetje beslissend. Helemaal niets voor Ewa maar vandaag gaat het dus toch mis 4-6. Waar we wel met verlies rekening hadden gehouden was op het bord van Adiatu die dan al een tijd met een schijf minder speelt maar heel handig komt hij uiteindelijk toch nog tot een gelukkige remise. Punt verloren, punt gewonnen ach alles weer zoals het hoort 5-7.

Ronald gaat dan zeker nog winnen maar Martin als invaller heeft het heel lastig. Uiteindelijk is het de kwaliteit van Jesse Bos die de doorslag geeft in een tijdnood situatie bij Martin. Bos blijkt dan toch een maatje te groot voor onze invaller die zich kranig verdedigde, zeker geen schande maar wel de beslissing 5-9. Dat Ronald tenslotte zijn overwinning binnen haalt is alleen belangrijk voor de bordscore 7-9. Overigens won Ronald zeer verdiend maar miste zijn tegenstaander wel een ontsnapping. Al met al dus wel een verdiende uitslag en maken we even pas op de plaats.

Tweede team volstrekt kansloos tegen EAD Asten

Na twee dikke overwinningen was er eigenlijk best wel goede hoop op een zeer spannende wedstrijd in het duel voor de titel in onze tweede klasse. Helaas ging het allemaal een beetje anders. De Geleense ploeg was ongewoon slordig vandaag en leed een volstrekt kansloze 5-11 nederlaag.

Al in het eerste uur komt Jan Schoenmakers heel slecht uit de opening. Adrie van Outheusden geeft daarna een stukje damles en de gasten staan vroeg voor 0-2. Ondertussen heeft Ton van Hove ook al een zetje tegen gehad en moet met een schijf minder verder. Aljona Prodan die 45 minuten te laat arriveerde blundert in het middenspel en al speelt ze nog door, het vervolg is zinloos 0-4.

Olga Baleyeeva als invalster voor Martin van der Hout speelt lang heel goed tegen routinier Hans van Berkel en ook een combinatie doet geen echte pijn. Maar in een dunne stand is Olga vervolgens te onvoorzichtig en de slimme van Berkel weet nog naar winst te spelen 0-6 is dan wel al duidelijk. Hier is niets meer te halen voor de Geleense reserves.
Marcel de Bie weet vervolgens wel de Asten kopman Bert Berkers te verslaan na een verrassende combinatie. In het vervolg bleek er overigens nog remise in te zitten voor Berkers maar gelukkig kwam dat niet op het bord 2-6.

In het vervolg heeft alleen Dre Peeters nog echte kansen de andere drie partijen staan zo goed als verloren. Ton van Hove heeft wel lang gevochten voor een punt maar het heeft er nooit meer ingezeten na het snelle schijfverlies. Dre Peeters speelde een spectaculaire pot met veel momenten die om analyse vragen. Vanaf het middenspel was het wel gewonnen voor Dre maar Madou verdedigde zich optimaal waardoor het toch nog een hele bevalling was. Voordat de tweede winst genoteerd kon worden 4-8.

Aurelia Schalley deed het heel lang prima en leek de beste kansen te hebben al viel dat achteraf gezien nog wel tegen maar dat ze zelfs nog zou verliezen was zeker niet nodig. Jammer voor onze benjamin in het team die zichtbaar teleurgesteld was. Tenslotte was ook Wiel Maertzdorf met remise de gelukkigste in zijn duel met Hans Berkers. Berkers kreeg de aanwezige winst niet rond en de slimme Maertzdorf weet voor de poorten van de hel nog een punt weg te kapen.

De uitslag 5-11 laat niets aan duidelijkheid te wensen over. Natuurlijk ontbraken enkele belangrijke spelers maar vandaag was ook gezien de fouten niet de dag van Cema/DVZ. Over drie weken de volgende ronde en dan hopen we de vorm weer teruggevonden te hebben.

Op een zaterdag waarop het te bezoeken Amstelveen hermetisch van de buitenwereld leek afgesloten, heeft ons eerste team een verdiend en knap punt behaald. Dat knappe zat hem met name in enkele beduidend sterkere tegenstanders, en een flinke tijdachterstand welke was opgelopen op de heenreis. Door de puntendeling tegen 020 blijven we op de tweede plek staan, één punt achter koploper, en tegenstander in de volgende ronde, IJmuiden.

De heenreis was al een bijzondere om te organiseren. Eén auto met vijf personen uit Limburg deze keer, in de royale auto van Andre zitten Andre zelf, Wiel, Ewa én Patrick en Adiatu. Laatst genoemde had echter malheur en was zodoende nogal laat op de afgesproken plek in Luik. Daar kwam bij dat een grote verkeersopstopping het lokale verkeer in de Waalse hoofdstad op zijn gat legde. Pas rond kwart over tien komen Patrick en Adiatu aan in Geleen, en er wordt dan met haast en spoed koers gezet naar Amstelveen.
Vanuit andere richtingen komen Clemens (vanuit Keulen), Bert (vanuit Zeeland) en Martijn (vanuit Schiphol) op eigen gelegenheid.
Qua afstand had Martijn de kortste reis, maar vanwege een afgesloten A9 en een volledig geblokkeerde A10 en Zuidas legt hij 30 kilometer af in ruim drie kwartier. De fiets was waarschijnlijk sneller, maar behalve dat dit vehikel niet voorhanden was, zou dan ook de terugreis naar Sittard weer aan de verre kant zijn. Eenmaal in Amstelveen blijken meneer en mevrouw Verton al gearriveerd. Zij besluiten nog even van de prima weersomstandigheden te gaan genieten.
Vlak voor twaalven valt ook Clemens binnen, Deutsche Pünktlichkeit heet dat.
De vijf anderen blijken dan echter enorm vertraagd. Files onderweg, onder andere bij Amsterdam en op de eerder genoemde A9 laten een aankomsttijd van 12:45 op de navigatiesystemen prijken. Dan zouden we al een drie kwartier bezig moeten zijn. Omdat een sirene niet tot de standaardinrichting van de auto van Andre behoord, en de vluchtstrook voor belangrijker zaken dan damwedstrijden moet worden gebruikt, wordt besloten het lot in handen van de overige weggebruikers te leggen. Geduldig wachten dus maar.

In Amstelveen worden intussen opstellingen uitgewisseld, en wordt de thuisclub verzocht enige clementie te tonen met de vijf onderweg. Dat laatste is niet direct de bedoeling van de thuisclub, ondanks dat wij niet de enigen zijn die last hebben van een overvol wegennetwerk. Ook de thuisclub heeft twee spelers die later zullen arriveren, en de reserves van de thuisclub treffen Zaanstreek, en ook zij staan vast in de talloze files die deze dag niet verdwijnen rondom Amsterdam.
De uitgewisselde opstelling doen vervolgens ook menigeen de wenkbrauwen fronsen. Het thuisteam treedt namelijk aan met slechts zeven van de acht benodigde spelers, maar laat wel het reserveteam voltallig opdraven. Dat betekent dus dat één iemand de reis naar Amstelveen voor niks heeft gemaakt. Dat blijkt Martijn te zijn die vandaag uit vrije wil op bord acht is geposteerd. Zo was het idee van Martijn om Peter van Heun, vrijwel ieder jaar zijn tegenstander te ontwijken. Dat plan lukte goed, want van Heun blijkt plaats te nemen aan bord één. Dat het echter een reis vanuit Rotterdam, met hotelovernachting op Schiphol heeft gekost om vervolgens zonder het spelen van één enkele zet twee punten op te strijken was geen onderdeel van het plan. Het is niet anders.
Voorzitter van de Amstelveners, Hans van den Heuvel speecht lang om tot de wedstrijdstart te komen, welk vervolgens een enigszins surrealistisch beeld oplevert.

Na het startsignaal starten twee partijen. Clemens treft net als vorig jaar Johan Capelle, en Bert treft, ook net als vorig jaar Job van Goudoever. Eén partij is dan dus afgelopen en op vijf borden worden de klokken aangezet zonder dat er zetten worden gedaan. Daarvan zijn er nog eens twee borden waar beide spelers missen.
Het lange wachten is dan begonnen. Arbiter Wiebo Drost neemt inmiddels nogmaals de spelregels door en bepaalt wat er moet gebeuren bij afwezigheid van beide spelers, een zelden voorkomende situatie. Zijn besluit is dat de tijd die verstrijkt totdat de eerste speler verschijnt op beide uurwerken in mindering wordt gebracht, en daarnaast de klok door blijft lopen van de speler welke als laatst aanwezig is, totdat hij of zij er daadwerkelijk is en een zet doet.
Dit levert de zeldzame situatie op dat om half een de twee vermiste Amstelveners, Kroon en Jharap, binnen komen vallen, en bij die partijen allebei de klokken op 0:50 worden gezet, terwijl op de overige borden de klokken op 1:21 en 0:50 staan. Die twee partijen gaan dus een half uur korter duren.
Inmiddels is de mobiel van Andre met zijn inzittenden op 7 kilometer van de speelzaal, en wordt daar nog steeds getart door verkeersproblemen. De A9 is weliswaar omzeild, maar de afgesloten snelwegen hebben als gevolg dat de Amsterdamse sluipwegen uitpuilen van het verkeer. Het duurt tot nét na enen, voordat onze vijf binnen komen vallen. Deze vijf moeten dan ook aantreden met 35 minuten resterend op hun klok, terwijl de tegenstanders het met de gebruikelijke 80 minuten kunnen doen.
Uitzondering op die regel is, en dat moet specifiek benoemd worden, de uitermate sportieve Rob Geurtsen. Geurtsen wilde zijn klok eigenlijk helemaal niet starten uit respect voor de verre reis van ons, maar dat mocht dan weer niet van de arbiter. Geurtsen kiest dan voor zijn eigen weg, want zodra tegenstander Wiel Maertzdorf gearriveerd is, doet Geurtsen 50 minuten lang geen zet, maar in plaats daarvan verzorgt hij Wiel die zo kan bijkomen van de reis. Men keuvelt wat over koetjes, kalfjes en Salou, en uiteindelijk speelt Geurtsen zijn eerste zet zodra zijn klok gelijk staat aan die van Wiel.

Dat geeft ons de gelegenheid om, nu iedereen op zijn plek zit, eens door de opstellingen te lopen. Adiatu en Andre treffen gelijkwaardige tegenstanders, Bert zit tegen een licht sterkere tegenstander, maar andersom geldt dat Ewa weer een tegenstander heeft die net iets zwakker wordt geacht. Wiel, Clemens en Patrick treffen beduidend sterkere tegenstanders.
We staan dan inmiddels wel 0-2 voor, vanwege het lege bord bij de thuisclub.
Wanneer de wedstrijd vordert valt op dat onze spelers vrij vlot spelen, en de tegenstanders toch ‘voelen’ dat zij meer tijd hebben. Vlotjes kruipen de uurwerken dichter bij elkaar, en na 2 uur spelen heeft eigenlijk niemand nog enorm tijdnadeel. Daarmee lijkt, zonder dat er een uitslag valt te noteren, de wedstrijd toch weer wat meer in evenwicht.

De eerste die wel een uitslag noteert is Ewa. Zij treft in Jharap een van de tegenstanders welke we zouden moeten verslaan om kans te maken op de overwinning. Dat gebeurt niet. Er wordt wel voordeel verkregen, maar waar Jharap nog wel eens is geneigd gekke dingen te doen laat hij die vandaag wijselijk achterwege. Het voordeel is te weinig om aanspraak te maken op de winst, en dus komt de 1-3 stand op het scorebord.
De uitslag daarna is er wel eentje om tevreden mee te zijn. Clemens en Johan Capelle, zonder twijfel de twee spelers met het mooiste handschrift uit de gehele Hoofdklasse, komen tot een puntendeling. Optisch lijkt het voordeel aan Capelle, maar onze Keulenaar blijft rustig rekenen. Tamelijk vroeg komt een remiseaanbod vanuit de thuisclub, hetgeen gretig door Clemens wordt geaccepteerd. 2-4.
Vervolgens komt de stand weer in evenwicht. Bert lijkt lang prima te staan, en mag zelfs hopen op kansen vanwege de prima structuur in zijn stand. Dan plots, een onnodige blunder. Bert zag problemen waar deze niet waren, en verliest op klaarlichte dag een schijf. Er wordt nog het nodige geprobeerd, maar dat mag niet baten tegen een tegenstander van dit kaliber. Er wordt geen fout meer gemaakt door van Goudoever, die daarmee de thuisclub weer op gelijke hoogte brengt, 4-4.
Op de resterende borden lijkt de stand van Adiatu in evenwicht, zijn Andre en zijn tegenstander gekke dingen aan het doen, lijkt Patrick onder druk te staan en heeft Wiel optisch voordeel.

De stand komt op 5-5 nadat Andre en tegenstander Kenny Kroon de vrede tekenen. Die vrede komt echter op bijzondere wijze tot stand. Eerst offert Andre op de 38e zet volkomen onnodig een schijf, zonder deze terug te kunnen winnen. Vervolgens mist Andre op de 43e zet een tamelijk eenvoudige winstkans. Andre moet vervolgens vluchten naar een nadelig eindspel, en verliest daarin opnieuw een schijf. De kansen zijn echter niet aan zijn tegenstander besteed, die uiteindelijk het meest teleurgesteld zal zijn met de remise. We zullen het maar wijten aan een gebrek aan tijd bij beiden.

Patrick trof in Johan Wiering een tegenstander van formaat. Maar wel een formaat dat voor Patrick niet te groot blijkt. Dat is achteraf zeer knap, want de Luikse stellingen leken wankel en de tijdsdruk immens. Ergens lijkt Wiering niet de sterkste voortzetting te hebben gekozen en wanneer Patrick flink wat materiaal gelijkwaardig van het bord weet te halen is er eigenlijk niks meer aan de hand. Op het einde is het nog even secuur zijn, maar op het oog zonder hele grote problemen wordt een goede remise genoteerd. In de analyseruimte lijkt achteraf de positie nooit zo kritiek te zijn geweest als eerder gedacht. De 6-6 staat op het scorebord.

Het blijft dan nog langer spannend want ook Adiatu en Peter van Heun tekenen niet veel later de vrede. Het leek erop dat Adiatu licht nadelig uit de opening kwam, maar zodra het speltype klassiek wordt weten we dat we ons geen zorgen meer hoeven te maken. Adiatu is dan op zijn best en komt zowaar tot kleine kansen. Normaal gesproken dan. In deze partij lijken er over en weer sterke voortzettingen te zijn gemist. Met een zeuven tegen zeuven stand ligt voor beide kanten druk op de laatste partij.
Die laatste partij, dat is er niet zomaar eentje. Wiel treft meervoudig NK finalist Rob Geurtsen, welke natuurlijk naast de sportiviteitsprijs ook het predicaat prima tegenstander verdient. Ondanks dat beide heren hun partij aanvangen met amper 30 minuten op de klok, wordt de strijd niet geschuwd. Wiel gaat brutaal in de aanval en Geurtsen twijfelt niet en kiest de omsingeling. Alle complimenten gaan vervolgens naar Wiel die zijn tegenstander zowel in positionele problemen als onder grote tijdsdruk brengt. Als vervolgens ook nog een sterk offer wordt geplaatst door Wiel lijkt het erop dat een stunt in de lucht hangt. Slechts één momentje is Wiel niet helemaal secuur. Op de 44e zet kan het wellicht allemaal net iets secuurder. Nu komt Geurtsen met de nodige offers nog op dam, en uiteindelijk goed weg met de remise. Het blijft een prima resultaat en partij van Wiel, maar er zat zelfs nog meer in. Met de 8-8 eindstand lijken achteraf beide teams te kunnen leven. De thuisclub omdat zij met zeven man speelden en wij omdat het merendeel van het team met amper een half uur bedenktijd hun wedstrijd moest spelen. Daarnaast werden er enkele prima resultaten behaald.

Met een punt op zak wordt koers gezet naar het zuiden. Zo lastig als het was om Amstelveen in te komen, zo lastig blijkt het ook om weer op de A2 in zuidelijke richting te belanden. Omdat de A9 nog steeds is afgesloten, en die niet specifiek voor 8 Limburgse dammers met aanhang wordt geopend, wordt via het volledig vastgelopen Ouderkerk aan de Amstel koers gezet naar Amsterdam zelf, en daar kan dan uiteindelijk de A2 worden opgezocht. Na nog wat kort oponthoud bij Utrecht komt niet veel later de Limburgse provinciegrens eindelijk weer in zicht.
In de volgende ronde is dan ook eindelijk de eerste thuiswedstrijd een feit. In Geleen treffen we dan koploper IJmuiden, en omdat wij zelf op de tweede plaats staan zijn alle belangen wel op tafel gelegd.

Met een meer dan overtuigende overwinning tegen Tilburg/Eindhoven 2 heeft het tweede team de koppositie in de tweede klasse G versterkt. In Eindhoven waar we met liefst drie debutanten achter de borden kwamen is de uitslag 12-4 (5-1) geworden.

In het Geleense team zien we deze middag liefst drie debutanten. Nadat in de eerste ronde Aurelia Schalley en Aljona Prodan al hun debuut hadden gemaakt was het nu de beurt aan Alex Orlov en de dames Olga en Sofia Belayeva. Met ook nog Alona en Kristoff in het achttal was de Duitse inbreng in deze ronde ongekend groot. Slechts drie spelers dus die vanuit Geleen naar Eindhoven gingen en dan heeft Dre Peeters ook nog eens de pech, of geluk het is maar hoe je het bekijkt, dat hij voor de tweede keer op rij geen tegenstander heeft.

Dat we ook in deze uitwedstrijd weer zeven tegenstander hebben is wel erg opmerkelijk en teleurstellend. Voor Dre Peeters betekende het dat hij voor de tweede keer zonder spelen de punten mee naar Geleen mag nemen. Bovendien ontbreken bij de thuisclub spelers als Swagemakers, Cnossen en Sprangers waardoor de tegenstand bij voorbaat al duidelijk minder is dan het zou kunnen zijn. Toch proberen de zeven spelers van de thuisclub er het beste van te maken en zien we zeker wel leuke partijen.

Na de winst in Hoensbroek pakt Aljona Prodan ook in Eindhoven de volle winst. In een zeer overtuigende partij laat ze wel een keer een remise gaatje toe maar als de tegenstander daar geen oog voor heeft is Alona secuur en maakt het perfect uit 0-4. Mooi is dat Aljona vervolgens de tijd weet te vinden om foto’s te maken van de teamgenoten waarvoor veel dank want Uw verslaggever moet het dit keer van de computer analyses hebben door een korte vakantie.
Het lijkt toch weer even spannend te worden als vervolgens op het eerste bord plotseling een Nederlaag genoteerd moet worden.

Martin van der Hout begaat op de 43e zet een fatale misser in een redelijk zorgeloze partij en kijkt prompt tegen een verloren stand aan. (10-14?) was een vervelende misser en daardoor heeft Eindhoven/Tilburg misschien weer even hoop gekregen. Lang zal dat echter niet geduurd hebben want Olga Belayeva bekroont goed positiespel met een combinatie tot slot. Die combinatie zat er overigens vijf zetten eerder ook al in maar liet Olga toen lopen. Gelukkig even later dus wel en de marge is weer vier punten 2-6.
Olga’s dochter Sofia komt vervolgens tot remise. Positioneel zijn de kansen zeker voor Sofia maar met 47. 24-30 gaat het voordeel verloren waardoor winst niet meer kan. Met 12 of 13-18 waren er nog heel goede winstkansen geweest maar het sterke aanvalsspel maakt dat we kunnen spreken van een prima debuut ook voor Sofia 3-7. Voor de wedstrijdwinst zorgt vervolgens Kristoff Juszczak die als enige een tegenstander heeft met een hogere rating. Wil Maas is zeer ervaren maar maakt toch een fout waarna Kristoff heel sterk weet te profiteren. Maas denkt nog even slim te zijn door met plakkers te werken maar een offer van Kristoff beslist de partij plotseling waardoor de wedstrijd winst binnen is gehaald 3-9.

De laatste twee partijen zijn dan vooral voor de bordscore van belang en natuurlijk de persoonlijke eer en glorie van de spelers. Ton van Hove weet een overtuigende zege te noteren, een klasse partij van Ton die eerder in de week ook al voor het veteranen LK won. Ton is duidelijk in vorm. Als laatste is dan nog de derde debutant Alex Orlov aan het spelen. Na de opening is er duidelijk voordeel maar onderweg zijn er soms een paar mindere zetten. Toch komt Alex gewonnen te staan maar dan geeft hij of accepteert hij remise. De slotstand bevat minstens twee sluitende winstgangen waardoor Alex een puntje heeft gemorst maar erg verdrietig zal daar niemand om geweest zijn.

In de derde ronde komt de eerste thuiswedstrijd er aan en dat wordt dan direct de topper tegen EAD uit Asten. Het zal zeker een wedstrijd worden waarbij de tegenstand een stuk sterker is dan in de eerste twee ronden. Het lijkt er zelfs op dat de titelrace wel eens tussen deze twee ploegen kan gaan. We kijken er met spanning naar uit.

Het nieuwe damseizoen 24/25 is zaterdag van start gegaan met de dubbele derby tegen DIOS/Eureka. In Hoensbroek zijn het uiteindelijk twee grote overwinningen geworden waar we een veel zwaardere strijd verwacht hadden. Het tweede team won met 0-5 (3-13) terwijl het eerste team na een 0-4 voorsprong toch nog 2-4 (6-10) moest toelaten. Beide teams van Cema/De Vaste Zet Geleen starten zo als koplopers in het nieuwe seizoen.
DIOS/Eureka – Cema/De Vaste Zet 6-10

Je kan de eerste punten maar beter al binnen hebben natuurlijk en dus was de hoofdklasse derby tegen DIOS/Eureka er direct een om goed voor te gaan zitten. Heel jammer is het om te horen dat DIOS/Eureka het moet stellen zonder Tom Swelsen die het dambord heeft opgeborgen en andere keuzes maakt dan competitie dammen. Jammer voor de sport waar juist de jongere spelers de motor van de vereniging moet zijn. Maar toch zijn de paringen dusdanig dat een spannende dammiddag verwacht mag worden.

Met dit jaar voor het eerst achttallen op het tweede niveau in Nederland geeft DIOS voorzitter Leen de Rooy al zeer terecht aan dat de verarming in het dammen wel grootse vormen begint aan te nemen. Minder en kleinere teams na vele jaren van stabiliteit beloofd niet veel goeds voor de toekomst. Samen met Leen treurt ook de voorzitter van Geleen over deze ontwikkelingen.

Hoe dan ook de eerste van nog maar 9 ronden waarbij voor 5 van de 10 ploegen per klasse er gevolgen aan de eindstand kleven gaat in Hoensbroek van start met sterke zonneschijn die de borden verblind in een zaal die door de bar in de speelzaal en een luide bel als iemand binnen wil bepaald niet voor optimale condities zorgt.

De Geleense spelers lijken er echter geen last van te hebben. Al binnen het eerste uur is Ronald Schalley klaar met tegenstander Theo Schippers. De vroeger zo degelijke Schippers blundert met een te eenvoudig zetje en kan direct na de opening opgeven. Een geweldige opsteker voor Cema/DVZ, en dat geeft duidelijk vertrouwen voor de andere spelers. Als Martijn van Gortel overweegt om remise aan te gaan bieden na 40 zetten speelt hij toch nog op een grapje en prompt loopt de anders zo degelijke Rudy Claes in een verraderlijk dammetje waarna ook hij kansloos moet opgeven 0-4 is zeker bij een achttal een enorme voorsprong.

Inmiddels is het dan spannend op een aantal borden maar nergens lijkt er enig gevaar voor Geleen. Adiatu heeft wel veel risico genomen met het opspelen van zijn kroonschijf en na later blijkt had het zeker ook helemaal mis kunnen gaan maar als Brion de kans op een winstgang mist komt hij nooit meer in de gelegenheid het schip te redden. Hij gaat kansloos onder in het vervolg waardoor het nu zelfs 0-6 is geworden. Clemens Crucius die tegen Hubert de Baetselier speelt heeft dan al de kleine probleempjes geneutraliseerd of beter gezegd Hubert heeft zijn kansjes niet optimaal benut. Hoe dan ook het is remise en dus 1-7.

Het is aan de dame in ons team Ewa Schalley om de winst met 9 punten (dat is toch wel even wennen) binnen te halen. Tegen Mark Werrebrouck was Ewa natuurlijk ook wel favoriet en had zij een winst opdracht vooraf maar natuurlijk kan Mark zeer goed tegensputteren. In een spannende stand leek Mark ook wel voordeel te hebben maar hij speelde het niet perfect waardoor Ewa haar kansen optimaal wist te benutten. Uiteindelijk gaat Mark er nog stevig vanaf en is de stand 1-9. Aan de zegereeks komt een onverwacht einde als Patrick Casaril een black-out heeft. Volstrekt onnodig na de bovenliggende partij te zijn geweest gaat hij verliezen in een stand die op tal van manieren remise was te houden. Het team doet het geen pijn maar Patrick zelf is wel heel erg aangeslagen door het onverwachte verlies waar hij wellicht misschien zelfs had moeten winnen 3-9.

Bert Verton had op het achtste bord zoals verwacht een van de Heerlense toppers in Olga Kamyshleeva en moest dus voor de degelijkheid gaan. Bert gaf wel vooraf ook al aan niet teveel te veranderen aan zijn normale spelstijl en dat pakte goed uit. Het is een prima partij geworden waarbij de remise grenzen altijd binnen bereik bleven en als er dan geen fouten worden gemaakt is het een blauwe vermelding voor Bert en 4-10 op het scorebord. Eigenlijk was nu wel gerekend op 4-12 maar dat liep tenslotte toch even anders. Misschien was de stand voor Melvin Koullen ook wel remise te houden maar zoals Andre Maertzdorf het aanpakte ging het zelfs helemaal mis. Een gebrek aan concentratie omdat het rumoer in de zaal inmiddels meer op een markt begon te lijken? Wie zal het zeggen maar in elk geval pakt Andre niet een van de vele remises op het bord en verliest zelfs nog 6-10 is dan de uitslag en gezien de missers over en weer wellicht de juiste uitslag van deze wedstrijd waarin veel opmerkelijk fouten voor hoofdklasse niveau te noteren vielen.

DIOS/Eureka 2 – Cema/De vaste Zet 2 3 – 13

In de tweede klasse heeft onze vereniging dit jaar een flinke groep spelers tot zijn beschikking. Hierdoor kunnen we per ronde spelers hun kansen geven. In deze eerste wedstrijd van het seizoen met slechts 6 ploegen en een dubbele competitie beginnen we met twee debutanten. Aurelia Schalley en Aljona Prodan. Twee dames in het team dus en met de 12 jarige Aurelia ook nog eens een jeugd speler. Helaas komt de thuisclub slechts met zeven spelers achter de borden waardoor Dre Peeters niets hoeft te doen om de punten op het scorebord te krijgen. Een oefenpartijtje tegen reserve Dieter van Gortel moet dan maar het gevoel geven er toch nog iets voor gedaan te hebben.

Dat het Geleense team duidelijk te sterk is voor de thuisclub wordt daarna al snel duidelijk. Jan Schoenmakers weet een schijf te winnen tegen Paul Stevelmans die daarna vrijwel direct opgeeft. Een beetje vroeg misschien omdat hij toch naar dam kon gaan en misschien nog voor remise had kunnen vechten. Nu is het snel 0-4 en dat terwijl Aurelia inmiddels ook al een schijf voorsprong heeft.

Martin van der Hout mist op het eerste bord wel twee momenten waarop hij beslissend voordeel had kunnen halen. Na de gemiste kansjes blijft er wel voordeel maar meer dan remise is het niet meer 1-5. Kristoff Juszczak heeft in Bram Kole de sterkste tegenstander. De voormalig speler van ons eigen tweede is tegenwoordig de motor van DIOS/Eureka en bovendien een degelijke speler. Deze partij echter komt hij in het middenspel onder druk te staan en Kristoff weet in alle rust secuur de duimschroeven verder aan te draaien. Een prima partij van Kristoff en een heel goed opgebouwde winst. De beste partij van het tweede vandaag en de stand nu 1-7.

Aurelia Schalley heeft dan na een combinatie al een tijd lang een schijf meer en speelt een gewonnen wedstrijd. Echter Wiel Klein Tuente gaat onverschrokken door en niet voor niets. In de slotfase weet Aurelia de beste zetten niet te vinden waardoor ze toch nog een puntje moet morsen. Jammer voor haar maar geen pijn voor het team want de stand is nu 2-8. Het beslissende negende punt scoort vervolgens Wiel Maertzdorf. In een veteranen partij tegen Leen de Rooij is het altijd spannend maar doorslaggevend voordeel komt er niet. In de slotfase moet Wiel wel remise maken maar dat doet hij dan ook overtuigend. 3-9 en de eerste punten zijn binnen.

Als afsluiting volgen er nog twee overwinningen. Ton van Hove heeft opvallend veel moeite met Jo Hollands maar na 40 zetten is er toch eindelijk het langverwachte voordeel waarna Ton keurig afwerkt naar de volle winst. Het slotakkoord is voor Aljona Prodan. Tegen Herman Pijnenburg heeft ze een prima partij en laat ze zien over veel positiegevoel te beschikken. Als er een combinatie in de stand zit neemt ze die ook en wint daarna de partij. Dat de combinatie eigenlijk remise was, Herman begaat onderweg een misser, is even bijzaak. De combinatie niet nemen en doorspelen had vermoedelijk een sluitende winst opgeleverd. Hoe dan ook een mooie start voor Aljona en een duidelijke versterking voor ons team. Eindstand 3-13.

Over drie weken de volgende ronde met uitwedstrijden naar Amstelveen en Tilburg.

Het KNDB damseizoen zit er weer op. Met twee ruime overwinningen is er een einde gekomen aan een seizoen dat toch wel opmerkelijk genoemd kan worden uit Geleense zicht. Aanvankelijk grote zorgen of we wel nog met twee teams konden spelen en uiteindelijk is het geweldig gegaan met Cema/DVZ 1 met als eindscore een prachtige derde plaats in de hoofdklasse. Het tweede team had een raar seizoen. Verloor soms zeer onverwacht maar kwam in bezetting toch amper in de problemen. Al met al konden we zaterdag bij de Griek het seizoen tevreden afsluiten. Voor even geen volgende wedstrijden maar zeer binnenkort moeten we natuurlijk weer vooruit gaan kijken naar 24/25.

In de hoofdklasse was het voor tegenstander RDC Rijnsburg nog wel spannend. Met een resultaat zouden ze nog de nacompetitie kunnen ontlopen dus zij hadden wel iets om voor te spelen. Cema/DVZ kon DIOS/Eureka aan klasse behoud helpen en zo zelf voor de derde plek in de eindrangschikking gaan.

Een fikse tegenvaller is de 0-2 achterstand die we oplopen door het verlies van Danilo Sokolov. Onze jeugd wereldkampioen die volgend seizoen naar de ereklasse verhuist had een afwikkeling totaal verkeerd berekend. De sluwe Richard Kromhout had net iets verder gekeken en laat onze benjamin in het team kansloos. Ronald Schalley weet dan wel snel de schade te herstellen in een partij waarin hij veel tijd investeerde in de opening maar toen klopte het ook allemaal en won hij overtuigend 2-2.

Bert Verton speelde misschien wel zijn beste partij van het seizoen en ook vandaag was dit een van de beste partijen. Tegenstander Hogewoning mag dan hogere rating hebben, de overwinning van Bert was dik verdiend en een partij uit een stuk. Helaas verloor daarna Joop Verstappen die met Cor van Dusseldorp wel de sterkste tegenstander tegenover zich vond. In een verloren eindspel kwam het uiteindelijk tot een 4 om 1 eindspel dat remise was maar helaas wist Joop die redding niet te vinden waardoor Dusseldorp zijn winst toch nog zeker kon stellen 4-4.

Martijn van Gortel zet vervolgens Geleen opnieuw op voorsprong. Heel zorgvuldig weet Martijn de duimschroeven steeds iets verder aan te draaien en zo behaald hij zijn vijfde overwinning dit seizoen en opnieuw zonder verlies waardoor hij tweede op onze topscoorderslijst is geworden. Patrick Casaril heeft in Richard Meijer ook een veel scorende tegenstander. Het duel is altijd spannend maar echte kansen komen er niet waardoor de eerste remise van de dag genoteerd kan worden 7-5.

Ewa Schalley speelt dan al heel lang een gewonnen wedstrijd, het kost even de tijd tot dat ook de tegenstander het verlies inziet maar uiteindelijk kan hij niet anders en ontvangt Ewa de felicitaties. Adiatu heeft dan een lastige stand met wederzijds dam op het bord. Het is zeker wel remise maar uiteindelijk weet Adiatu zelfs nog de volle winst te pakken en daarmee op de prachtige 20 uit 11 te komen. Onze topscorer had een prachtig seizoen 11-5.

Andre Maertzdorf had lang het betere van het spel en hoefde zeker niet te verliezen, maar dat gebeurde toch. Een vervelend moment voor de altijd top gemotiveerde Andre maar vandaag zat hem bij hem even tegen, of mee voor zijn tegenstander. Hoe dan ook voor het team deed het geen pijn meer. Clemens Crucius tenslotte komt als laatste tot de tweede remise van de dag waarmee de eindstand op 12-8 is uitgekomen.

TWEEDE TEAM IS NOG SLORDIG BIJ 11-5 WINST

Dios/Eureka 2 is laatste met een negatieve score van -2 (alles verloren en een keer niet opgekomen) en mocht dus geen tegenstender zijn voor Cema/DVZ 2. Dat was het ook niet maar onderweg werden wel nog een paar onnodige punten weggegeven. Zo verloor Frans Goossens totaal onnodig in een stand die al haast remise was door een simpele 2 om 3 en liep Jan Schoenmakers in een 2 om 2 doorbraak. Twee verlies partijen die zeker niet nodig zijn geweest. Verder liet alleen Kristoff nog een puntje en wonnen de andere vijf borden overtuigend en gemakkelijk. Topscorer in het tweede is Martin van der Hout geworden met 13 uit 9.

Na afloop kwamen de twee teams samen in Geleen waarna bij de Griek het seizoen smakelijk is afgesloten.