Martijn van Gortel kampioen van Limburg

Martijn van Gortel is gisteren zonder te spelen kampioen van Limburg geworden. Titelverdediger Brion Koullen verkoos begeleiding van zijn zoon en dochter boven de finale ronde van het LK waardoor de spanning er al vroeg vanaf was en de directe achtervolgers Leo Nagels en Dieter van Gortel geen kans meer hadden op de titel.

Tussen de voorlaatste en laatste ronde zaten liefst 10 weken en zelfs dat was niet genoeg om de ronde zo te plannen dat hij compleet gespeeld kon worden, Alternatieven waren er genoeg maar onwil is niet op te lossen. Uiteindelijk daardoor een vervelende afloop maar de titel komt overduidelijk Martijn toe al had het nog spannend kunnen worden gezien ook de uitslag van Nagels tegen van Gortel sr.

De wedstrijdcommissie had het er maar moeilijk mee, bood 11, 18 en 25 maart aan maar alle data werden door de wegblijvers afgewezen. Voor de jeugd was ook voorspelen toegestaan maar ook daarvan is geen gebruik gemaakt, sterker nog de tegenstanders werden niet informeert, heel jammer allemaal. Dat de twee top partijen natuurlijk gezamenlijk afgewerkt moesten worden was duidelijk maar lukt dus niet, de PLDB cup vorige week werd belangrijker gevonden dan een sportief verloop van het LK.

Martijn verloor onderweg naar de finaleronde slechts een punt, alleen clubgenoot Wiel Maertzdorf slaagde er in om Martijn op remise te houden. In alle overige partijen wist Martijn als overwinnaar de felicitaties binnen te halen.

Het duel nu om de tweede plaats ging naar Leo Nagels die aan remise voldoende had om zich Dieter van Gortel van het lijf te houden. Een dramatische beslissing maakte echter dat Nagels zelfs nog ging winnen in een partij waarin hij nooit op meer dan remise mocht hopen. Complete damblindheid was de oorzaak van een onmogelijke blunder van Dieter die zwaar aangeslagen en vol onbegrip nu zelfs de derde plek verspeelde. De titel van Martijn moet de pleister zijn op de gapende wond die overbleef.

LK nog niet beslist.

Martijn van Gortel verloor in de voorlaatste ronde zijn eerste punt maar toch is het LK nog niet beslist. De uitgestelde partij tussen Leo Nagels en Harry Velraeds (winterweer? Waar praten we over) is van groot belang en op papier heeft ook Dieter van Gortel nog kans op de titel.

Het is al een persoonlijk kampioenschap dat geen ronde alle spelers gelijk achter de borden had maar in de vijfde ronde was het wel heel erg. Twee partijen waren voorgespeeld en tot overmaat van ramp besloot Leo Nagels ook nog eens niet in de auto te stappen voor vermeende gladheid. Gelukkig kwamen andere spelers uit dezelfde omgeving wel en waren er toch nog drie partijen op de wedstrijddag, echter voor een organisatie bepaald geen motivatie.

Een week eerder waren er al twee partijen in het clublokaal van Dios/Eureka. Darja Koullen laat weer zien een zeer talentvolle jonge dame te zijn. Al in het middenspel komt ze duidelijk beter te staan tegen Peter Bronstring en als er ook nog een schijf verloren gaat speelt de voorzitter van de PLDB een kansloze wedstrijd. Dre Peters neemt het die vrijdag op tegen Melvin Koullen. Dre had een aantal momentjes waar hij sterker had kunnen spelen en even moest Melvin schrikken toen er een zetje in de stand zat (bleef gelijk) maar de jongste Koullen telg overleefde de nadeeltjes om uiteindelijk nog redelijk gemakkelijk remise te maken.

Op de wedstrijddag heeft Paul Stevelmans een gulle bui als hij al in het eerste kwartier zomaar een schijf inlevert tegen Brion Koullen. Niet de beste strategie tegen Brion die in het vervolg rustig doorgaat en de punten op zijn gemak binnen kan halen.

Koploper Martijn van Gortel neemt het op tegen Wiel Maertzdorf en dat zijn altijd spannende partijen. Zo niet vandaag. Martijn krijgt maar geen grip op de stand en lang lijkt het een zoutloze remise te worden. Dan opeens een sterke ruil van Wiel en Martijn staat zeer slecht en misschien zelfs wel verloren. Direct in de volgende zet geeft Wiel zijn voordeel weer weg als hij een afwikkeling toelaat waarna het ook direct niet meer is te winnen. Het remise aanbod van Martijn wordt aangenomen waardoor de 100% score verleden tijd is maar de koppositie natuurlijk behouden.

Dieter van Gortel wil na de nederlaag tegen Martijn terug naar de tweede plek en moet daarvoor winnen van Jan Schoenmakers. Jan gaat er ook goed voor zitten en het moet gezegd 40 zetten lang maakt Jan gen fout al heeft Dieter het beste van het spel. Twee leuke combinatie ideeën heeft Jan weten te omzeilen maar het heeft wel tijd gekost. Met wat druk op de klok is de 40e zet zijn eerste fout (31-26 was de aangewezen zet). Na 42 31-27 is een snelle schijfwinst niet mogelijk want op want op 26-31 volgt 33-29 of 48-42 en dan 33-28. Na 42 19-23 had Jan nog op een leuk zetje kunnen spelen (zie toernooibase) maar na 40-34 gaat het vervolgens snel bergafwaarts. De schijf gaat er even later af en in een kansloze stand geeft Jan even later op.

Dieter staat nu op twee punten en de inhaalwedstrijd zal of Leo op een punt van de koppositie brengen, of anders komt een van de naspelers naast Dieter op de tweede plek. Het beloofd op 11 maart een spannende slotronde te worden. De loting volgt direct na de naspeel partij.

Martijn van Gortel op titelkoers

Met zijn vierde overwinning op rij blijft Martijn van Gortel op 100% staan in het Limburgs kampioenschap, het moet raar lopen als hij niet voor het eerst in zijn dammersleven de Limburgse titel binnen gaat halen.

Helaas is de vierde ronde ietwat ontsiert door twee reglementaire uitslagen. Het vader zoon duel tussen Brion en Melvin Koullen ging zo naar Brion en heel jammer is dat het duel tussen Harry Velraeds en Daria Koullen niet gespeeld is. Het was toch wel een partij om naar uit te kijken, de jonge aanstormende jeugd tegen de ervaren routinier Harry Velraeds. Vanwege een jeugdtoernooi kreeg ook Harry de punten in de schoot geworpen.

In Born zijn dan nog vier wedstrijden te verspelen, klokslag 12 uur gaan de partijen van start en is het muisstil in de kantine van Broekman Logistics. Wiel Maertzdorf mag van geluk spreken dat Paul Stevelmans op de 21e zet niet toeslaat met een toch niet zo moeilijke combinatie. Als je tegen Wiel een kans krijgt kun je hem maar beter pakken dat weet ook Paul nu wel want niet veel later als hij verzuimd zijn lange vleugel goed op te stellen slaat Wiel toe met een doorbraak. Het kost wel een paar schijven maar Wiel werkt probleemloos af. Paul probeerde nog wel een remise aanbod maar Wiel stelde resoluut vast dat het toch echt wel gewonnen was.

Peter Bronstring heeft dit seizoen een complex als het gaat om partijen tegen spelers van Cema/DVZ. De ene na de andere nederlaag maakte dat hij nu niet direct met veel vertrouwen aan zijn partij tegen Dre Peeters begon. Peter komt toch beter te staan als Dre een uitval naar het kerkhofveld probeert. Belangrijk is dan de 38e zet van wit (Peter) die is fout maar dan moet Dre wel zijn voorpost nu veilig stellen met 29-34, het was de enige kans. Dre benut hem niet en dan verliest hij even later zijn schijf met verlies van de partij later tot gevolg.

Na een zeldzame opening tussen Jan Schoenmakers en Leo Nagels blijft het allemaal toch gelijk en ontstaat een zeer onderhoudende partij. Als de tijd begint te drukken komen ook de fouten en de slotfase heeft dan ook een aantal bedenkelijke momenten, kansen worden over en weer gemist en als klap op de vuurpijl is het op het einde helemaal remise als Jan zijn laatste zet 47-41? Speelt. Natuurlijk is 47-33 direct remise nu komt Leo na veel gemiste kansen toch nog gelukkig aan de volle winst.

Het top duel deze middag is het tweede vader/zoon duel tussen Martijn en Dieter van Gortel. Martijn heeft nog een 100% score en met winst in deze ronde lijkt niets zijn eerste Limburgse senioren titel in de weg te staan. Steeds staat Martijn op zijn minst gemakkelijker al probeer ik zelf wel te hinderen in de opbouw, enkele mogelijke zetjes zijn ook latent aanwezig dus het is opletten geblazen. Op de 47e zet speel ik het voorgenomen plan te snel. Ik had gezien 16-21 27x16 18-22 28-23 22-28 23-18 13x22 32x23 en remise. Maar natuurlijk volgt na 22-28 niet 23-18 maar 32-27 en 27-21 waarna wit toch nog gaat winnen. Als ik dit probleem onderkend zou hebben had ik zeker ook het alternatief van 16-21? gevonden want ik had nog 10 minuten. Na 26-31! zou het remise zijn geworden (zie varianten in tournooibase) terwijl het nu uit is en Martijn op 100% blijft met een haast zekere titel.

De volgende ronde is zaterdag 14 januari ook weer in Born.

Andre Raven held van de dag

Middels een minimale overwinning op onze vriendelijke collega’s van Damclub Roermond heeft ons provinciale team zich genesteld op plek vier van de provinciale clubcompetitie. Na de vlotte overwinning van invaller Andre Raven volgden vijf remises, hetgeen het zestal de eerste overwinning in deze competitie bracht.

Tegen de klok van twaalven komt het idee van Martin van der Hout, laten we ons (Martin en Martijn red.) onderin nestelen, dan winnen we sowieso twee borden. Laten de Roermondenaren nou precies hetzelfde denken. Zodoende de bizarre paring met twee topduels op de onderste borden vijf en zes. Martijn treft de oerdegelijke Karel Leemreize en Martin plaatste zichzelf tegenover Wiel Okrogelnik. Vermoedelijk zou de wedstrijd dus op de topborden worden beslist.

Vanwege vakantie is Dieter van Gortel afwezig, en ook Wil Janssen, Valère Hermans moeten helaas verstek laten gaan. De opgetrommelde invallers Andre Raven en Martijn van Gortel nemen voor het eerst dit seizoen plaats tijdens de provinciale clubcompetitie.

Andre doet dat succesvol. Al snel wordt er op tamelijk eenvoudige wijze een duo schijven meer van tegenstander Sijbers overmeestert. Sijbers ploetert nog wat door, maar als Andre eenmaal de damlijn heeft bereikt staakt de Hertenaar de ongelijke strijd. Geleen meteen op voorsprong dankzij een keurige pot van invaller Andre!

Er volgen dan in langzaam tempo vijf remises, de ene iets meer terecht dan de ander. Martin en Wiel maken het niet echt spannend. Enkele keren dreigt de stelling symmetrisch te worden, en af en toe wordt deze dat ook. Totdat Martin een kleine onnauwkeurigheid begaat. Okrogelnik kan voordeel pakken maar kiest voor een minder scherpe variant. Vrij vroeg maar vermoedelijk terecht vanwege wederzijds ontzag tekenen beide heren de vrede.

Dré Peeters en Jeroen Huskens spelen een oppervlakkige partij waarmee beiden tevreden zijn. Dre lijkt richting het einde van de partij een beetje nadeel te hebben, maar houdt de stand keurig binnen de remisegrenzen. 4-2.

De partij tussen Jan Schoenmakers en onze clubgenoot Djordy Suijlen is een leuke om naar te kijken. Niet zozeer vanwege de kwaliteit, maar meer vanwege de emoties. Beide spelers lijken diverse malen te schrikken van elkaars zetten, waarbij aangetekend moet worden dat Djordy lang op weg leek naar schijfwinst, maar Jan zich keer op keer knap wist te redden. Uiteindelijk is het kwalitatief wellicht niet hoogstaand, maar door beide combattanten wel creatief gespeeld.

Frans Goossens lijkt de hele middag wat te moeten vechten tegen de zeer secuur en netjes spelende Wim Sanders. Het is laatstgenoemde die eigenlijk altijd de prettigere stelling heeft, maar daar ook niet méér van kan maken. Frans toont de laatste weken aan in goede vorm te steken, en schuift uiteindelijk dan ook bekwaam naar remise. Al had Sanders het, gezien de 5-3 tussenstand wellicht nog wat langer mogen proberen.

Het topduel tussen de hoogst gerateerde spelers Martijn van Gortel en Karel Leemreize was kwalitatief van redelijk niveau. Een half open klassieke stelling werd consequent gespeeld door beide spelers. Vanaf de opening lag het initiatief bij Martijn, welke zelfs zeer groot voordeel verkrijgt nadat hij een voorpost inneemt – apart overigens de weg van centrumomsingeling naar centrumaanval. Maar dan begaat Martijn een in ieder geval voor dit seizoen zeldzaam oeps-momentje. Een misser van jewelste laat Leemreize nog naar de damlijn vluchten, waarbij Martijn blij is dat de stand niet plots ook nog verliest. De remise betekent vervolgens echter genoeg voor de teamoverwinning.

Wiel Maertzdorf klopt Brion Koullen in LK

In de tweede ronde van het Limburgs kampioenschap heeft titelverdediger Brion Koullen een hardhandige nederlaag opgelopen tegen good-old Wiel Maertzdorf, Het beloofd mede daardoor een buitengewoon spannend kampioenschap te worden.

Van de twaalf LK spelers waren er in de tweede ronde helaas maar acht in Born aanwezig, twee partijen worden nagespeeld, in de resterende vier ronden zal dan altijd compleet op een dag gespeeld gaan worden in de bedrijfskantine van Broekman Logistics in Born. Dat er nu maar vier partijen waren was dan wel jammer maar dat het toch een heel spannende middag zou worden stond vooraf wel al vast. Het puntverlies van Brion Koullen en Wiel Maertzdorf in de eerste ronde maakte dat het directe duel tussen deze twee extra belangrijk zou zijn. Verder wilde Martijn van Gortel natuurlijk zijn voorsprong in stand houden of wellicht zelfs uitlopen en Dieter van Gortel wilde zijn goede start met remise tegen de titelverdediger wel een goed vervolg geven.

Paul Stevelmans en Melvin Koullen hadden in de eerste ronde verloren en het was nu dus zaak om van de nul af te komen. Paul nam na 15 zetten een standaard combinatie naar dam maar Melvin had geluk dat hij een afname in de stand had die hem gelijkspel opleverde. In het vervolg hebben de spelers helaas verschrikkelijk slecht genoteerd waardoor we niet kunnen vaststellen hoe er toch een beslissing op dit bord is gekomen. Na de damafname was er in elk geval een contactloze en gelijke stand maar na afloop bleek Paul Stevelmans de volle buit binnengehaald te hebben.

Leo Nagels heeft voor een spannende opening gekozen tegen Martijn van Gortel, al snel is de stand lastig voor Leo die prompt op de 21e zet een blunder begaat en een schijf verliest. Martijn weet dan wel raad met de luxe en zonder veel moeite gaat hij geduldig richting volle winst waardoor hij voorlopig de enige speler is met de volle 4 punten uit twee wedstrijden. Uit het inhaalduel tussen Schoenmakers en Darya Koullen kan nog een tweede koploper komen.

Peter Bronstring trekt zeer tegen zijn gewoonte in vroeg ten aanval met een drie om drie ruil maar Dieter is wel prettig verrast want gelukkig nu dus geen hak partij of standaard klassiek. Tussen zet 20 en 40 is het bouwen aan een solide stand en wachten op een mindere zet. Die komt op de 40e 18-22 is een logische keuze maar fout zeker nadat Dieter 36-31 speelt. Van het een op het andere moment is de stand hopeloos voor Peter, na twee ruiltjes gaat een schijf verloren en Dieter speelt het afspel foutloos uit naar volle winst.

De partij van de dag was natuurlijk de topper tussen Brion Koullen en Wiel Maertzdorf. Na remises in de eerste ronde zaten de heren voor de uitdaging om vandaag te winnen en daar was het spel dan ook naar. Brion heeft gekozen voor een gedurfde opzet maar Wiel pakt de handschoen op en gaat vol mee in de scherpe variant. Brion laat een opsluiting ontstaan maar verbreekt die ook weer als de schijvenverdeling niet best uit ziet. Misschien stond Brion ook wel goed naar met 29 18-22 lijkt hij voor het eerst een mindere zet te produceren. Wiel heeft nu grip op de stand en dan is hij altijd bloed gevaarlijk. Even later volgt de ruil naar 15 en Wiel speelt misschien zelfs nu al een gewonnen wedstrijd. Brion verliest niet veel later een schijf en moet spitsroeden lopen in een poging toch nog ergens een gaatje te vinden. Opmerkelijk is de slotfase met 7 tegen 3 komt Brion nog ver maar Wiel is rustig mist nog een fraaie oppositie winst 1 om 1 om vervolgens naar een 4 om 1 eindspel af te wikkelen dat Brion natuurlijk direct opgeeft.

Harry Velraeds tegen Dre Peters volgt na de vakantie van Dre en Jan Schoenmakers tegen Darya Koullen wordt komende dinsdag gespeeld in Geleen. De derde ronde staat op de agenda voor 19 november ook dan weer in Born.

Nieuws : Persoonlijke Wedstrijden

Laatste foto's

Lid: Dieter van Gortel

RSS KNDB

Nieuwsflits Topsport | Teamdag EjK en WjK 2025
Posted on Wednesday June 25, 2025

Dagverslag 17: Bloed, zweet en tiebreaks – Groenendijk opnieuw wereldkampioen
Posted on Monday June 23, 2025

Jan Groenendijk opnieuw wereldkampioen in thrillerontknoping voor Jitse Slump....

(Tekst: Wouter Sosef; Beeld: TeamNL)

De slotronde van het WK dammen in Yaoundé is uitgemond in een ware climax. Met nog vijf titelkandidaten in de race begon de dag al met spanning in de lucht, maar wat volgde overtrof zelfs de stoutste verwachtingen van de damliefhebber. Na een zinderende apotheose trok Jan Groenendijk uiteindelijk aan het langste eind. De 26-jarige titelverdediger hield het hoofd koel, speelde remise tegen zijn Congolese opponent, en zag concurrent na concurrent stranden. Alleen landgenoot Jitse Slump kwam nog op gelijke hoogte, maar moest op basis van tiebreaks genoegen nemen met het zilver. Het verschil was minimaal, de emoties maximaal.

Groenendijk begon de dag met de beste papieren, maar wist dat hij het zich niet kon veroorloven om te verliezen. Zijn partij tegen de taaie Congolees Mukendi Reagan Lutete was dan ook doordrenkt van spanning. Lutete, het toernooi doorgekomen als remisekoning, speelde ook nu zijn vertrouwde klassieke spel, waarin hij zelden verliest maar ook zelden voluit voor de winst gaat. Groenendijk kreeg gaandeweg het initiatief met een Ghestemdoorstoot en wist het voordeel langzaam op te bouwen, maar nergens werd het concreet genoeg om de partij open te breken. Met het vizier op zeker koos hij uiteindelijk eieren voor zijn geld. Lutete verdedigde secuur, haalde de remise binnen, en daarmee moest Groenendijk het vervolg in handen van anderen leggen.

Wat volgde, was een finale zoals je die in een filmscript zou schrijven. Jitse Slump, nog in staat om Groenendijk bij te halen, wist wat hem te doen stond: winnen. Tegenstander en directe concurrent Wouter Sipma koos voor een gedurfde strategie, zette de partij scherp op en nam risico’s: veel te veel. Slump voelde het momentum en ontwikkelde een indrukwekkende centrumaanval. Met kracht en precisie sloeg hij toe: een magistrale partij waarin hij zijn tegenstander volledig overspeelde. Toen Sipma zich gewonnen gaf, barstte de spanning pas echt los. Slump kwam met dertien punten naast Groenendijk, en heel Yaoundé en dammend Nederland hield de adem in. De tiebreakregels moesten de doorslag geven, en die vielen nét in het voordeel van de titelverdediger. Groenendijk wereldkampioen, Slump tweede, op een haar na.

Ook Guntis Valneris en Martijn Van IJzendoorn, vooraf beiden nog kanshebber voor de wereldtitel, kwamen tekort. De Let Valneris beet zich stuk op Kees Thijssen, die met een gesloten centrum niets weggaf. Valneris zocht en zocht, maar Thijssen hield het initiatief vakkundig buiten de deur. Martijn van IJzendoorn speelde tegen zijn secure landgenoot Martin Dolfing, nam het initiatief en kreeg het betere spel, maar wist het niet te forceren. Dolfing wikkelde bekwaam af naar remise. Beide kanshebbers strandden zo op twaalf punten, één punt achter de top.

Het toernooi kende daarmee nog een spectaculair toetje. Omdat het bronzen eremetaal nog verdeeld moest worden, moesten Valneris en Van IJzendoorn nog in barrage uitmaken wie het podium zou completeren. Wat volgde was een zenuwslopende tiebreakreeks: snelle partijen van 3 minuten plus 2 seconden per zet, waarin herhaaldelijk de klok onder de tien seconden doortikte. In één partij liet Van IJzendoorn een vrijwel gewonnen stand glippen, waarna Valneris de druk in de daaropvolgende partijen bleef opvoeren. Steeds kwam Van IJzendoorn nog weg met remise, maar uiteindelijk was het de Let die de beslissende tik uitdeelde, en daarmee het brons veiligstelde.

Ook in de middenmoot en daaronder werd nog fel gestreden. N’cho Joel Atse en Simon Harmsma kwamen tot een solide remise. Voor Atse betekende dat een eindscore van elf punten, waarmee hij zich in een grote subtop schaarde. Zijn klassering was nog van groot belang in de tiebreak tussen Slump en Groenendijk, zoals eigenlijk elke partij vandaag van levensbelang was. Ron Heusdens en Emre Hageman deelden eveneens het punt, in een partij die nooit echt uit balans raakte. De groep achter de koplopers, met onder anderen Kees Thijssen, Martin Dolfing en Wouter Sipma, eindigde met elf uit elf op kleine afstand.

De balans van dit wereldkampioenschap is er één van uitzonderlijke spanning, kleine marges en een zeer hoog niveau. De top-5 eindigde binnen een punt van elkaar, met minimale marges. Jan Groenendijk schrijft geschiedenis met zijn tweede wereldtitel: vorig jaar won hij de WK-match, dit jaar het reguliere toernooi. Het is de bevestiging van zijn status als absolute wereldtopper, en het bewijs dat dammen nog steeds kan ontroeren tot de laatste zet.

Daarmee komt het drie week lang durende WK in Yaoundé tot een einde en is het tijd om vooruit te gaan kijken. Groenendijk wint en mag volgend jaar zijn titel verdedigen in een WK-match. Voor Slump zal de tweede plek allicht teleurstellen, maar de strijd die hij volgend jaar tegen Groenendijk zal gaan spelen is een goede tegemoetkoming: De WK-match is zo ongeveer een verlengde barrage van de strijd tussen de twee topdammers vandaag.

De eindstand luidt daarmee als volgt:

1. Jan Groenendijk (NED) – 13 pt
2. Jitse Slump (NED) – 13 pt
3. Guntis Valneris (LET) – 12 pt
4. Martijn van IJzendoorn (NED) – 12 pt
5. N’cho Joel Atse (IVO) – 11 pt
6. Kees Thijssen (NED) – 11 pt
7. Wouter Sipma (NED) – 11 pt
8. Martin Dolfing (NED) – 11 pt
9. Mukendi Reagan Lutete (CON) – 11 pt
10. Ron Heusdens (NED) – 10 pt
11. Emre Hageman (NED) – 9 pt
12. Simon Harmsma (NED) – 8 pt

Dagverslag 16: Vuurwerk gegarandeerd – vijf kanshebbers gaan vol voor de wereldtitel tijdens zenuwslopende finale in Yaoundé
Posted on Sunday June 22, 2025

De ontknoping van het WK in Yaoundé nadert: de enige zekerheid is dat niets zeker is......

(Tekst: Wouter Sosef; Beeld: TeamNL)

In de elfde en daarmee voorlaatste ronde van het WK in Yaoundé bleef het spektakel op het bord uit, maar onder de oppervlakte gierde de spanning door de speelzaal. Zes remises zeggen veel over de stand op het bord, maar vooral ook over het klassement: geen van de titelkandidaten wilde iets weggeven. Het tactische schouwspel bleef daarom voorzichtig maar scherp, met niemand die echt toesloeg. Daardoor blijft de strijd om de wereldtitel volledig open. Met nog één ronde te gaan maken maar liefst vijf spelers nog kans op de titel. En met directe duels op het programma belooft de slotronde een allesbeslissende storm te worden.

De titelstrijd ligt dicht bij elkaar, dus nemen we de beslissingscriteria bij gelijke stand nog even door. Eerst wordt gekeken naar het aantal winstpartijen. Is dat niet doorslaggevend, dan volgt het onderlinge resultaat tussen de betrokken spelers. Mocht ook dat geen uitsluitsel geven, dan worden de resultaten tegen andere tegenstanders vergeleken aan de hand van de ranglijst. Mocht zelfs dat geen verschil maken, volgt een tiebreak met een barrage.

Koploper Jan Groenendijk houdt het nog steeds in eigen hand. Vandaag koos hij tegen directe concurrent Guntis Valneris voor een scherpe klassieke opzet, waarbij hij via het kerkhofveld langzaam een aanval opbouwde. Groenendijk had het initiatief en probeerde gestaag de druk op te voeren. Valneris verdedigde geduldig en vereenvoudigde het spel met een slimme ruilserie naar een evenwichtige remise. Een logisch en bijna onvermijdelijk resultaat: Groenendijk zocht de winst, Valneris nam geen onnodig risico. Met deze uitslag behoudt Groenendijk zijn koppositie, maar hij weet dat hij in de slotronde moet winnen van de tienmaal remiserende Lutete om alles in eigen hand te houden. Bij een remise is hij afhankelijk van misstappen van zijn achtervolgers. Valneris ligt op de loer: als hij wint van Thijssen en Groenendijk punten verspeelt, kan hij zomaar wereldkampioen worden.

Een vergelijkbaar scenario speelde zich af tussen Martijn van IJzendoorn en N’cho Joel Atse. Atse koos aanvallend, maar Van IJzendoorn reageerde met een sterke counter en leek het betere van het spel te hebben. Atse verdedigde knap en na een afwikkeling in een rustige stelling zakte de spanning weg. Ook hier een remise, waarbij Van IJzendoorn door blijft strijden om de titel. Hij speelt in de laatste ronde tegen Dolfing, terwijl Atse alleen nog met een stunt en hulp van anderen uitzicht heeft op een podiumplek door te winnen van Harmsma.

Een van de andere achtervolgers, Jitse Slump, kreeg het aan de stok met de jonge Emre Hageman, die vanuit de opening met een hoge randschijf speelde. Slump probeerde die buiten spel te zetten door isolatie te creëren, wat leidde tot een klassieke stelling. Daarin leek hij langzaam het voordeel te pakken, maar Hageman verdedigde met precisie. Uiteindelijk kabbelde de partij naar een remise zonder grote kansen voor beide partijen. Voor Slump betekent dit dat hij in de laatste ronde tegen directe concurrent Sipma vol voor de winst moet gaan om nog voor het podium of de titel in aanmerking te komen. Hageman speelt morgen voor de eer, maar bewees vandaag opnieuw dat hij dit niveau uitstekend aankan.

De partij tussen de jagende Wouter Sipma en verrassend spelende Ron Heusdens was één van de boeiendste van de dag. Sipma begon met een aanval, maar Heusdens counterde scherp en nam het initiatief over. Toen Sipma besloot door te breken ten koste van twee schijven leek Heusdens op winst af te stevenen, maar in het eindspel vond hij niet de juiste weg. Met een fraaie tactische wending wist Sipma alsnog een paaltje veilig te stellen. Opnieuw een zwaar bevochten remise voor Sipma waarmee hij gezien het partijverloop goed wegkomt. Hiermee blijft hij nog steeds in het spoor van de kopgroep en moet hij morgen winnen van concurrent Slump om kans te maken op de hoogste plek. Voor Heusdens zit het toernooi in termen van prijzen erop, maar hij kan morgen nog voor vuurwerk zorgen in zijn partij tegen Hageman, waarmee hij door de minimale marges het eventuele kampioenschap van Groenendijk in groot gevaar kan brengen.

De verdienstelijk spelende debutant Simon Harmsma speelde na zijn sterke partij tegen Groenendijk opnieuw uitstekend tegen Martin Dolfing. Met doortastend centrumspel neutraliseerde hij Dolfings omsingeling en hield de partij in evenwicht. Remise was het logische resultaat, maar vooral voor Harmsma voelde het als een overtuigend punt. Voor Dolfing is een topklassering inmiddels buiten bereik, terwijl Harmsma vooral veel ervaring opdoet in dit zware veld. Zijn resultaten weerspiegelen niet altijd zijn fraaie speelstijl, die soms zelfs meer potentie laat zien dan zijn uitslagen.

Tot slot leverden de Congolese remisemeester Mukendi Reagan Lutete en onze creatieve landgenoot Kees Thijssen een klassiek duel af met weinig ruimte voor fouten. Een halfopen opening zonder echte kansen eindigde zoals verwacht in een klassieke partij, met als resultaat: remise. Voor Thijssen is het doek daarmee gevallen in de strijd om het podium, terwijl Lutete opnieuw liet zien waarom hij zo moeilijk te verslaan is. Morgen mag hij tegen koploper Groenendijk proberen dat kunstje te herhalen, terwijl Thijssen aantreedt tegen Groenendijks geduchte concurrent Valneris.

Met deze uitslagen blijft het toernooi aan kop ongekend spannend en breed. Groenendijk leidt met 12 punten, maar Valneris en Van IJzendoorn zitten met 11 punten en winst op de nummer 10 dicht op de hielen, net als Slump en Sipma die wonnen van de nummer 12. Atse, Thijssen en Dolfing volgen met 10 punten en zijn nog afhankelijk van een mirakel, maar in theorie nog niet uitgespeeld voor een podiumplek. Ook de overige spelers kunnen verrassend genoeg nog veel invloed uitoefenen op de strijd om de wereldtitel wanneer er beslissingen vallen.

De slotronde staat dus vol met directe confrontaties: Groenendijk speelt tegen Lutete, Valneris tegen Thijssen, Van IJzendoorn tegen Dolfing, Sipma tegen Slump, Heusdens tegen Hageman en Harmsma tegen Atse. Alle ingrediënten zijn aanwezig voor een explosief slotakkoord: wie morgen geen resultaat boekt, kan zijn podiumdroom wel vergeten. Met zoveel kanshebbers belooft het een sensationele ontknoping van het WK te worden. Morgen om 11.00 uur barst de laatste ronde los. Zet je dus achter het scherm klaar voor een adembenemende strijd en zorg dat je niks mist!