NUTTIGE OVERWINNING EERSTE TEAM

Bij de seizoen opening in IJmuiden heeft het eerste team een nuttige 9-11 overwinning behaald op het plaatselijke DCIJ. Ondanks de nodige reisproblemen, en afwezigheid van twee Polen kwam de overwinning na een ruime voorsprong niet meer in gevaar.

Het is al vroeg dag als ik te maken krijg met de eerste tegenvallers. Het is moeilijk om Duitsland binnen te rijden, en daarna moeilijk om station Geilenkirchen te bereiken alwaar Genna op mij staat te wachten. Met ruim een kwartier vertraging parkeer ik mijn bolide voor de McDonalds en ga ik zoek naar Genna. Niemand in de McDonalds, niemand in de bakkerij, en niemand op het station. Als ik dan een Duitse mevrouw van ver in de 90 vraag of er wellicht problemen zijn met de treinen weet ze me te vertellen dat het in Duitsland niet veel beter gesteld is dan in Nederland. De trein uit Düsseldorf had eerst 5, later 15, en inmiddels 40 minuten vertraging, “aber is mir scheiss egal, die Sonne scheint”, er aan toevoegend.

Ik besluit zelf maar in de bakkerij te gaan zitten en met koffie en een broodje Genna op te wachten. De vertraging duurt uiteindelijk een uur, maar dan komt ook daadwerkelijk Genna zich verontschuldigend en vloekend uit de trein gestapt. De overige twee chauffeurs zijn inmiddels al vertrokken uit Born, en in een race tegen de klok wordt koers gezet richting IJmuiden, een tripje van zo’n drie uur, maar het is inmiddels al kwart over negen geweest. Met nog een korte plaspauze wordt echter om twee minuten voor twaalf de basisschool bereikt waarin de wedstrijd van vandaag wordt afgewerkt.

Damclub IJmuiden, al jaren een vaste tegenstander, is van clublokaal geswitcht, en ik neem aan dat ze daar zelf ook niet heel blij mee zijn. De zaal is krap, er zijn wat weinig tafels en in principe moeten 40 dammers het doen met één toilet. Later vind ik overigens nog wat andere toiletten in de school, welke overigens meer geschikt zijn voor 5- en 6-jarigen die vermoedelijk ook al klagen over hoe laag de pot aan de muur zit bevestigd. Ook de bar bevindt zich in de zaal, en de reserves van IJmuiden en Delft nemen het eerste half uur van de wedstrijd nog hun vakantiesores met elkaar door hetgeen maakt dat er sprake is van een rommelige wedstrijd met veel afleiding.

Ons team gaat er echter goed voor zitten en heeft vooraf zeker kansen op enkele borden. Paul, Erwin, André en Wiel moeten zeker kansen kunnen krijgen. Bert (tegen Tuytel) en Martijn (tegen Pippel) treffen als invallers gerenommeerde en gevaarlijke tegenstanders, evenals Patrick die mag aantreden tegen Bos. De paringen van Raphaël, Adiatu, Genna lijken gelijkwaardig.

Al binnen twee uur komt er tekening in de strijd. Erwin gaat op termijn richting schijfwinst tegen de onbekende Albert Roelofs, en André bereikt zoals verwacht flink positioneel voordeel tegenover Cees van der Vlis. Laatstgenoemde is dan ook de eerste die moet capituleren. Op fraaie wijze weet André voordeel af te dwingen in zijn partij, en op het moment dat zijn tegenstander een vervelende keuze moet maken loopt deze prompt in een zetje welke hem op schijfverlies trakteert. Met een schijf meer voor André, en zonder ook maar iets van compensatie voor zijn tegenstander is het snel gebeurd. Ons team dan ook op een 0-2 voorsprong. Enkele minuten later moet Paul tegenvallend in een remise berusten tegen de eveneens onbekende Cees van Duyvenbode, welke terug komt van een jarenlange dam-sabbatical. Paul bereikt wel een eenvoudiger te hanteren positie, maar zijn tegenstander speelt het slim door flink wat tempi te pakken ten koste van een ietwat ongemakkelijkere stand. Als Paul dan geen voordeel uit de aanknopingspunten kan halen slaat de partij dood en wordt de vrede getekend. 1-3.

Een fikse tegenvaller kennen we daarna doordat Raphaël wordt geklopt door Conall Sleutel. Eerder in de partij lijkt onze Fransman toch aardig wat voordeel te bereiken in het klassieke speltype. Echter, na een onzorgvuldige ruil volgt een achterloopje van Sleutel, en het verdedigende plan blijkt niet te werken vanwege een dammetje tegen. Onthutst moet Raphaël opgeven. 3-3.

De stunt van de dag komt vervolgens van een invaller. Tegen IJmuiden-kopman Kees Pippel wordt in eerste instantie de boot af gehouden – dat was nou eenmaal de opdracht. Maar, zoals verwacht door mijzelf wil Pippel ten koste van alles winnen. Na enkele onzorgvuldige voortzettingen oogt de aanval van mijn tegenstander wel heel penibel, en denk ik één en ander rond te hebben. Het blijkt achteraf allemaal wat lastiger dan verwacht, maar juist op het moment dat ook de tijd, of beter gezegd een gebrek daaraan, een rol gaat spelen loopt Pippel in een eenvoudige doorbraak met een bonus van liefst drie schijven. Na nog een tweetal zetten spartelen ziet Pippel terecht geen nut meer in doorspelen en staakt de strijd. 3-5 voor Geleen.

Wanneer ik terug komt van mijn verdiende sigaretje (in het gebouw en zélfs op het schoolplein mag niet worden gerookt) zie ik dat we inmiddels met 3-7 voor staan. Ook Erwin heeft zijn secuur verdiende schijf voorsprong in winst weten om te zetten, hoewel daar nog wel vrij precies spel voor nodig was.
De reeks remises die daarna volgt is geen serie waarover we mogen klagen, hoewel het ook niet aantoonbaar zo is dat IJmuiden kansen op meer heeft gemist. Genna brengt de stand op 4-8 nadat hij remise overeenkomt met Willem Winter. In een vreemd ogende partij wordt het evenwicht amper verbroken, maar toch is het Genna die op het oog wat voordeel heeft. Er zat echter nooit een heel sterk plan in de stand, en de remise een terecht resultaat.

Datzelfde geldt ook voor de remise tussen Wiel Maertzdorf en Jacqueline Schouten. In het middelspel ontstaat er een open stand waarin Wiel ongetwijfeld wat voordeel heeft. Zijn tegenstandster heeft echter ook amper zwakke plekken in de stellingen, en naar mate de beide kleuren zich naar elkaar toe bewegen is het toch voor beide spelers een kwestie van veelal verplichte en secure zetten. Op het einde rekenen beide goed, en de daaropvolgende remise is ook in dit geval wel terecht. 5-9.

De resterende standen ogen penibel, hoewel ze alle drie remise te houden zouden moeten zijn. De eerste die dat ook daadwerkelijk realiseert is Patrick. Hij treft de sterke Jesse Bos, en moet vrijwel de hele middag op zijn hoede zijn. Vanwege de verdedigende aanpak is het een risico om bij een verkeerde keuze van het bord gedrukt te worden, maar Patrick blijft de gehele middag ijzig koel en de kansen voor zijn tegenstander zijn dan ook slechts optisch. Een nette remise van Patrick brengt ons het eerste gegarandeerde wedstrijdpunt, 6-10.

Adiatu speelt tegen Martin van Dijk een partij waarin het evenwicht nooit wordt verbroken, maar we aan onze kant het meest tevreden mogen zijn met de puntendeling. Het voordeel voor van Dijk overschrijdt nooit de remisegrens, maar is wel van dien aard dat Adiatu heel nauwkeurig naar remise moet spelen. Dat is hem echter wel toevertrouwd, en met opnieuw een puntendeling wordt de wedstrijdzege veilig gesteld, 7-11.
De laatste die dan nog zit is Bert. Tegen Stijn Tuytel wordt eigenlijk de gehele middag relatief eenvoudig stand gehouden, maar toch ontstaat er enige druk nadat Tuytel zich definitief in het centrum heeft genesteld. Bert blijft echter nauwkeurig spelen zoals we van hem gewend zijn, en Tuytel ziet geen andere optie dan ten koste van een schijf doorbreken. De variant blijkt echter ook kansrijk. Tuytel moet nog een tweede schijf offeren om winstkansen te houden. Helaas mist Bert in het vervolg enkele slagenwisselingen welke remise zouden opleveren, en moet na veel strijd berusten in een verliezend vier-om-één eindspel. Bert had meer verdiend, maar het moet gezegd dat Tuytel zijn kansen optimaal waarnam. De 9-11 eindstand is voldoende voor de eerste twee wedstrijdpunten, en dat in niet de sterkste opstelling tegen een concurrent. Een prima start voor ons hoofdteam, voordat we in de tweede ronde titelkandidaat Van Stigt Thans treffen.

Leden

Patrick Casaril
Clemens Crucius
Frans Goossens
Martijn van Gortel
Dieter van Gortel
Erwin Heunen
Martin van der Hout
Ton van Hove
Adiatu Ibrahim
Marcel Jannenga
Pierre Lacroix
Andre Maertzdorf
Rahael Martens
Paul Nitsch
Dre Peeters
Ewa Schalley
Ronald Schalley
Jan Schoenmakers
Bert Verton

Laatste foto's

Lid: Adiatu Ibrahim

Woont in Brussel en sinds 2004 topspeler in Cema/DVZ1